Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια!

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

Που ήσουν Λάζαρε; Που ήσουν κρυμμένος;

Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.

Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,

πού ῾ν᾿ το στόμα μου πικρό φαρμάκι.

Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι,

Πού ῾ν᾿ το στόμα μου, σαν περιβόλι.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια, 

ήρθε η Κυριακή που τρών᾿ τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι, 

ήρθε η μάνα σου από τήν πόλη, 

σου ῾φέρε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη, 

γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

Το κοφνάκι μου θέλει αυγά, 

κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια και Βαγιώ. 

τρώνε ψάρι και κολιό. 

Και την άλλη Κυριακή, 

τρώνε το ψητό τ᾿ αρνί. Καλό Πάσχα.

__________________________

Εσείς, παιδάκια, τα είπατε σήμερα τα κάλαντα; 

Ελπίζω πως ναι, αν και στη δική μου γειτονιά δεν ακούστηκαν παιδικές φωνούλες. Κρίμα  που στην Αθήνα αυτά τα κάλαντα έχουν σχεδόν καταργηθεί. Και όμως είναι τόσο όμορφα!